Ακόμα μαθαίνω: Ταξιδεύοντας - Φτάσαμε στην Κρήτη

Ιστορικά...

Μινωικός Πολιτισμός

Ένας σημαντικός πολιτισμός αναπτύχθηκε στην Κρήτη και από το όνομα των βασιλιάδων της, ονομάστηκε Μινωικός.

Οι πόλεις "κέντρα" ήταν η Κνωσός,
η Φαιστός, τα Μάλια και η Ζάκρος

Το λαμπρό ανάκτορο της Κνωσού σύμφωνα με την παράδοση, ήταν έργο του μυθικού Αθηναίου αρχιτέκτονα Δαίδαλου. Έμοιαζε με μικρή πολιτεία. Είχε πολλά κτίρια, δρόμους, πλατείες, ναούς, θέατρα. Γύρω από το παλάτι είχαν τα εργαστήρια τους οι τεχνίτες, ζωγράφοι, ξυλουργοί. Ήταν πολύπλοκο, πραγματικός λαβύρινθος.

Στο ανάκτορο της Κνωσού υπήρχε δίκτυο υδροδότησης και αποχέτευσης
το οποίο ήταν ανώτερο από οποιοδήποτε άλλο κατασκευάστηκε στην Ευρώπη
μέχρι τη Ρωμαϊκή εποχή. Οι τοίχοι ήταν διακοσμημένοι με περίτεχνες,
πολύχρωμες τοιχογραφίες.

Ένα από τα ομορφότερα δωμάτια του ανακτόρου ήταν η αίθουσα
του θρόνου. Οι ζωγραφιές που στόλιζαν τους τοίχους είχαν χρώματα
που διατηρούνται μέχρι σήμερα.

Στην Κρήτη λάτρευαν τη Μεγάλη Μητέρα τη θεά της Φύσης.

Οι γυναίκες είχαν τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες. Τα παιδιά γυμνάζονταν από μικρά και έπαιζαν ζατρίκιον, πεσσούς και αστραγάλους.

Δίσκος της Φαιστού

Οι Κρήτες ήταν οι πρώτοι από τους κατοίκους της Ελλάδας που χρησιμοποίησαν γραφή
(ιερογλυφικά-Δίσκος της Φαιστού-Γραμμική Β ).

Μια μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας έβαλε τέλος στην ύπαρξη του Μινωικού Πολιτισμού.

ΟΙ ΤΑΞΙΔΕΥΤΕΣ

Ο Ρω όπου συνήθως δε μιλούσε, αλλά παρατηρούσε, πρότεινε στον Ήφαιστο και στους υπόλοιπους να συνεχίσουν το ταξίδι τους σε ένα άλλο νησί που είναι πολύ όμορφο και έχει μεγάλη ιστορία.

Ο Ήφαιστος κατάλαβε ότι αναφερόταν στην ΚΡΗΤΗ. Ήθελε τόσο πολύ να το έχει επισκεφτεί, αλλά ήταν τρομερά δύσκολο μετά το ατύχημα. Τώρα όμως ένιωθε τόσο χαρούμενος που του ζήτησαν να πάει και αυτός μαζί τους.

Όταν έφτασαν εκεί τους περίμενε ο Σήφης, που είχε μάθει γι' αυτούς, από τη Ναυσικά την κουκουβάγια. Χάρηκε πολύ όταν τους συνάντησε και ήθελε να τους ξεναγήσει στο όμορφο αυτό μέρος του και να τους διηγηθεί την ιστορία του.

μάθαμε λοιπόν...

O Σήφης είναι ένας από τους ανθρώπους που "ακούνε" τα tree mail επειδή δεν έχει κακία μέσα του. Είναι ένας ελεύθερος και περήφανος άνθρωπος που ζει στον Ψηλορείτη. Στην πόλη πηγαίνει μόνο σε ειδικές περιπτώσεις.

Προτιμάει να είναι κοντά στη φύση. Να είναι αυτός, τα πρόβατά του και ο Θεός, όπως του αρέσει να λέει.

Επίσης έχει μια πού όμορφη συνήθεια. Μιλάει με μαντινάδες! Έτσι λέει μπορεί και νιώθει καλύτερα την αρμονία του κόσμου. Η μαντινάδα γι' αυτόν είναι της ψυχής του το απόσταγμα, η ομοιοκαταληξία της είναι η τελειότητα της φύσης και το άκουσμά της το αληθινό χαμόγελο. Χαμογελάει επειδή "βλέπει". Δεν κοιτάζει, βλέπει.

...αυτός, τα πρόβατά του και ο Θεός...

Τι είναι οι μαντινάδες;

"Η μαντινάδα είναι ποίημα που αποτελείται από δύο στίχους που συνήθως είναι δεκαπεντασύλλαβοι σε ομοιοκαταληξία ή και τέσσερα ημιστίχια που δεν ομοιοκαταληκτούν απαραίτητα. Αποτελεί μέσο αυθόρμητης λαϊκής έκφρασης σε αρκετά μέρη της Ελλάδας, κυρίως όμως ως κατηγορία του νησιώτικου ελληνικού τραγουδιού στην Κρήτη, που είναι ξακουστή για τις μαντινάδες της.

Ειδικότερα, η κρητική μαντινάδα διακρίνεται για την ιδιάζουσα έκφραση, το μεστό της φράσης και αντανακλά τα αισθήματα, τη σκέψη και τη ζωή.

Αντλεί τη θεματολογία της από ποικίλους τομείς και ανάλογα διακρίνονται σε σκωπτικές μαντινάδες, ερωτικές, ευκαιριακές και φιλοσοφικές.''(wikipedia)

Έτσι λοιπόν ο Σήφης μίλησε. Με μαντινάδες. Ενθουσιαστήκαμε και προσπαθήσαμε να κάνουμε το ίδιο. Η συνομιλία λοιπόν εξελίχθηκε ως εξής:

Σήφης:

Σκεφτόμουνα κι έψαχνα πώς βρε Κλειώ να σ' έβρω;

Για να τα κάνεις όλα αυτά έχεις μεγάλο νεύρο.

Όταν λοιπόν σε πέτυχα με φίλους σου στην Κρήτη,

oύτε στιγμή δε δίστασα να σας καλέσω σπίτι.

Κι εδώ που εσυναχτήκαμε και μέσα στις κουβέντες

πέστε μου τι περάσατε οι κόρες κι οι λεβέντες.

Γιατί.. καλά τα λέω 'γώ με του βοσκού την πείρα.

Μιλήστε τώρα ως Κλειώ, ως Ρω, ως Μπο και Ήρα.

Κλειώ:

Ξεκίνησα κι έφυγα μακρυά απ' την Ασία,
ταξίδεψα όμως πολύ, μέσα στη φαντασία.
Την Ήρα την αντάμωσα στη χώρα του ηλίου,
έζησα εκεί και τη ζημιά του όμορφού μου πλοίου.

Ήρα:

Λίγο μετά και νότια και μέσα στην Ινδία,
τον Μπο τον συναντήσαμε δίπλα στην παραλία.

Μπο:

Πέρασαν μήνες και καιροί να 'ρθούμε στην Ελλάδα
κι εκεί τον Ρω τον βρήκαμε στα βότσαλα αράδα.

Kλειώ, Ήρα, Ρω, Μπο:
Στης τρίτης τάξης τα παιδιά ρίξαμε τη ματιά μας
κι όταν τα συναντήσαμε κερδίσαν την καρδιά μας!!!

Σήφης:
Καλά τα λες κόρη Κλειώ, όμως που θες να φτάσεις;
Πότε θα πεις πως φτάνει πια και θες να ξαποστάσεις;

Κλειώ:
Σήφη, καλέ μου Κρητικέ, αυτά δεν τελειώνουν
γιατί όπου τελείωσαν, οι τόποι ερημώνουν.
Και κλείνοντας τα λόγια μου υπογραφή θα βάλω,
με όλα όσα έμαθα στον κόσμο τον μεγάλο.

Ολ´ η ζωή είναι θάλασσα κι εμείς στο έλεος της,

...ώσπου να χάσει το νερό και μείνει ο βυθός της.

κι εμείς....τι κάνουμε;...
Ας αρχίσουμε τη φανταστική δική μας περιοδεία στο νησί του Μίνωα, στην Κρήτη...

1. Κατασκευάζουμε το δίσκο της Φαιστού

Σε δύο σελίδες τυπώσαμε τα γράμματα του αλφαβήτου.

Οι σελίδες με το αλφάβητο χωρίστηκαν σε τρία μέρη. Στο ένα μέρος είναι το γράμμα, στο δεύτερο η απεικόνιση που αποφάσισε ο μαθητής και στο τρίτο καταγράφεται το όνομα του μαθητή.

Στη συνέχεια εκτυπώσαμε κι ένα σκίτσο του δίσκου της Φαιστού.

Οι μαθητές λοιπόν έπρεπε να επιστρατεύσουν τη φαντασία τους. Για κάθε γράμμα του αλφαβήτου, κάθε μαθητής, δημιούργησε μια απεικόνιση. Το κωδικοποίησε. Έτσι είχαμε 24 γράμματα που αντιστοιχούσαν σε 24 σύμβολα.