Το ημερολόγιο μίλησε! Ο Σεπτέμβριος βιάζεται να φύγει κι ετοιμάζει την υποδοχή του Φθινοπώρου. Είναι πολύ αγχωμένος, γιατί έχει ένα σωρό ετοιμασίες.
Έρχεται η εποχή που τα φύλλα κιτρινίζουν, όχι από τη ζήλια τους ούτε από το κακό τους. Κιτρινίζουν γιατί έτσι είναι ο κύκλος της ζωής. Είναι η εποχή που τα σχολικά καράβια έχουν σαλπάρει. Και επειδή στεναχωριέται το καλοκαίρι, κλαίει. Κι όταν το καλοκαίρι κλαίει....τα δάκρυά του, τα λέμε Πρωτοβρόχια.
Παρατηρήσαμε λοιπόν τις αλλαγές που γίνονται γύρω μας. Όσες μπορέσαμε βέβαια, στο αστικό περιβάλλον που ζούμε.
Ενημερώσαμε τις αισθήσεις μας να είναι έτοιμες. Να μην τους ξεφύγει τίποτα.
Εντοπίσαμε φύλλα. Τα σηκώσαμε από τη γη και τα μεταφέραμε στην αίθουσα μας. Τα προσέξαμε πολύ. Ξέραμε ότι κοιμούνταν ανάλαφρα καθώς ετοιμάζονταν να ταΐσουν το δέντρο της ζωής. Της ίδιας ζωής που τα γέννησε κι αυτά.
Τα κοιτάξαμε λοιπόν μέσα στον ανάλαφρο ύπνο τους. Σχεδιάσαμε ακόμα πιο προσεκτικά το περίγραμμά τους. Προσπαθήσαμε να δούμε με τι μοιάζουν. Κάναμε τις προτάσεις μας!
Τέλος σκεφτήκαμε να κάνουμε τα φύλλα μας να "ζήσουν" πιο πολύ. Ας μας συγχωρέσει το δέντρο της ζωής που του στερήσαμε λίγο από την τροφή του!
Κολλήσαμε τα φύλλα αυτά σε χαρτόνι και προσθέσαμε μια ανθρώπινη πινελιά στη νέα τους εικόνα. Κορδέλες!!! Χρωματιστές κορδέλες που θα λένε πάντα το όνομά μας.
Καλό μας Φθινόπωρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου