Ακόμα μαθαίνω: Ταξιδεύοντας στο νησί του Ηφαίστου

ΙΣΤΟΡΙΚΑ

Η Λήμνος βρίσκεται στο Βόρειο Αιγαίο, στο Θρακικό πέλαγος.

Πρωτεύουσα και κύριο λιμάνι είναι η Μύρινα, που πήρε το όνομα της γυναίκας του πρώτου βασιλιά του νησιού.

Η ανάπτυξη της μεταλλουργίας, από τους παλαιότερους κάτοικους του νησιού, αποδόθηκε στο θεό 'Ήφαιστο.

Αποτέλεσε, λόγω γεωγραφικής θέσης, σταυροδρόμι αρχαίων πολιτισμών.

Σύμφωνα με το μύθο ο Δίας μετά από καβγά με την Ήρα εκσφενδόνισε από τον Όλυμπο τον

"Το σιδηρουργείου του Ηφαίστου",

έργο του Ντιέγκο Βελάθκεθ.

Ήφαιστο καθώς υπερασπίστηκε τη μητέρα του, με αποτέλεσμα να πέσει στη Λήμνο και να μείνει ανάπηρος.Τιμώντας το μεταλλουργό θεό, οι αρχαίοι Έλληνες ονόμασαν Ηφαιστεία την πόλη που ίδρυσαν στο νησί.

Οι Αργοναύτες

Πέρασαν από τη Λήμνο στο ταξίδι τους για την Κολχίδα.

Αρχικά οι Λήμνιοι αρνήθηκαν να τους επιτρέψουν να αποβιβαστούν νομίζοντας ότι είναι πειρατές.

...έμοιαζε σαν να πετάει πάνω από την πόλη...

Τελικά όμως τους έπεισαν και έμειναν τρία ολόκληρα χρόνια.. Κατά την παραμονή τους η βασίλισσα Υψιπύλη διοργάνωσε αθλητικούς αγώνες στην μνήμη του πατέρα της στους οποίους διεξήχθη για πρώτη φορά το ''πένταθλο''.

Το κάστρο της Μύρινας ή Παλαιόκαστρο είναι από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα του Αιγαίου. Σε αυτό μπορούν να αναγνωριστούν πολλές περίοδοι της ιστορίας του νησιού.

Οι ταξιδευτές...

Στο νησί συνάντησαν ένα διαφορετικό ταξιδευτή. Για την

ακρίβεια ήταν ταξιδευτής που είχε σταματήσει να ταξιδεύει. Λάτρευε τα νησιά της Ελλάδας και είχε μάθει την ιστορία που έχει το καθένα από αυτά. Δεν μπορούσε όμως πια κινηθεί άνετα μόνος του και κανείς δεν ασχολιόταν μ' αυτόν, κανείς δεν τον βοηθούσε. Τον έλεγαν Ήφαιστο. Ο Ήφαιστος λοιπόν έκανε τη Λήμνο το νησί της καρδιάς του. Αν και αγαπούσε πολύ τα ταξίδια και ήθελε συνεχώς να γνωρίζει καινούρια μέρη και να συλλέγει εμπειρίες, η διαφορετικότητά του, τον εμπόδιζε.

Τα τελευταία πέντε χρόνια, μετά από ένα ατύχημα, το μόνο που τον έκανε να χαμογελάει ήταν η ομορφιά του νησιού. Του δικού του πια νησιού, της Λήμνου.

Η Ήρα είχε ακούσει για τον Ήφαιστο και ήθελε πολύ να τον γνωρίσει.

Έπεισε και τους υπόλοιπους και ξεκίνησαν με το πλοίο για να τον συναντήσουν.

'Όταν έφτασαν στο νησί εντυπωσιάστηκαν. Το κάστρο στη Μύρινα έμοιαζε σαν να πετάει πάνω από την πόλη!
Ο Ήφαιστος τους περίμενε στο λιμάνι. Φίλους πολλούς δεν είχε...για αυτό χάρηκε πολύ όταν τους είδε.

Αλλά γιατί δεν είχε φίλους;

Τον ρώτησαν....

Τους απάντησε πως όλοι τον απέφευγαν επειδή νόμιζαν πως θα τους εμποδίζει στα παιχνίδια ή σε όποια άλλη δραστηριότητα έκαναν.
Οι ταξιδευτές έμειναν αποσβολωμένοι. Είναι δυνατόν να πιστεύουν κάτι τέτοιο, αναρωτήθηκαν!
"Δεν ξέρουν πως ένα άτομο με "αναπηρία" ή οποιαδήποτε "διαφορετικότητα", μπορεί να μας διδάξει πολλά; Μπορούμε να αντλήσουμε από αυτό το άτομο ένα σωρό διδάγματα ζωής;" Είπε ο Μπο.

Μπορούμε να δούμε μέσα από τα μάτια τους, πώς θα ήταν η ζωή μας αν δεν ήμασταν "φυσιολογικοί". Αλήθεια δεν ξέρουν πως τίποτα δεν πρέπει να θεωρούμε δεδομένο; Δεν ήταν επιλογή του Ήφαιστου η "αναπηρία", συμπλήρωσε η Ήρα.
"Ήταν ένα γεγονός που του συνέβη. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα μας Η "αναπηρία" του, δεν έκανε τον Ήφαιστο να μη θέλει φίλους, κοινωνικότητα, παιχνίδι, βόλτες, διασκέδαση. Αυτό το έκαναν όσοι νομίζουν ότι τους εμποδίζει η παρέα του. Δηλαδή μια παραπάνω "τιμωρία" σε όσα του έτυχαν!" Πρόσθεσε η Κλειώ.

Τελικά η μεγαλύτερη δυσκολία των "διαφορετικών" είναι πως νιώθουν μη αποδεκτοί. Σίγουρα το να έχεις αναπηρία δεν είναι εύκολο. Όμως τότε είναι που οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται περισσότερο τη φιλία. Για να νιώσουν ασφάλεια. Για να πάρουν δύναμη και ελπίδα για τη "νέα" τους ζωή. Αυτή τη ζωή που δεν επέλεξαν, αλλά τους επέλεξε....

Εδώ είναι που ο καθένας μας πρέπει να κάνει ένα βήμα μπροστά και να πει... "Βαρέθηκα τα στερεότυπα, να η ευκαιρία μου να το δείξω. Αυτό που θα προσφέρω στο φίλο μου είναι πολύ λίγο μπροστά σε αυτό που αυτός θα κερδίσει. ..

"Ήφαιστε, θα με βοηθήσεις να φτιάξουμε ένα καράβι σαν τα αρχαία, όταν θα πρέπει να φύγουμε από τη Λήμνο;" Είπε ο Ρω.

Ο Ήφαιστος χαμογέλασε. Ήξερε πως φτιάχνονται τα καράβια. Όταν δεν ήταν διαφορετικός είχε φτιάξει αρκετά.
"Αλήθεια το λες Ρω;" απάντησε.
"Ναι φυσικά", του είπε ο Ρω. Δεν ξέρω και πολλά για τα αρχαία καράβια.
"Με μεγάλη μου χαρά", είπε ο Ήφαιστος και ξεκινησαν για τις Αμμοθίνες, μετά από τις οδηγίες του, για να στήσουν εκεί το συνεργείο τους. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.

Σιγά μην αφήναμε, ως τάξη, την ιστορία να μας φύγει.... θα λάβουμε μέρος κι εμείς, απο μακρυά και με το δικό μας, δημιουργικό, τρόπο...

αφού λοιπόν παρουσιάσαμε την ιστορία...με τις νέες τεχνολογίες

...προχωρήσαμε στην αληθινή δημιουργία με τις παραδοσιακές τεχνολογίες. Αυτές τις τεχνολογίες που λερωνόμαστε, κολλάνε τα χέρια μας, αλλά συνεργαζόμαστε χωρίς την παρεμβολή καλωδίων...

και είπαμε να πάμε ακόμα λίγο πιο πέρα... Στην κατασκευή διαδραστικού χάρτη της Λήμνου!!!

Γράψαμε πληροφορίες για μερικές πόλεις της Λήμνου. Κάθε πόλη επιλέχτηκε για το δικό της λόγο. Χρησιμοποιήσαμε δείγματα ξύλου από μαραγκό, για να μετατρέψουμε τα χαρτιά μας σε καρτέλες..