Ακόμα μαθαίνω: project "Αλλάζω" - Η Χαρά, οι σκρατσοπίνακες και το Κλωστομόλυβο

Ξεκινήσαμε με ένα παραμύθι. Το παραμύθι της ''Χαράς'' και συνεχίσαμε με συζήτηση για το πότε εμείς νιώθουμε χαρά..

Τι είναι αυτό μας κάνει χαρούμενους;
Τι κάνουμε όταν είμαστε χαρούμενοι;
Γελάμε, φωνάζουμε, τρέχουμε, χοροπηδάμε, τραγουδάμε,καθόμαστε σιωπηλοί;

Πήραμε τους σκρατσοπίνακες, που φτιάξαμε στο σχολείο μας και αποτυπώσαμε τη χαρά!!!

Στα τετράδια μας αλλά και σε μικρά χαρτονάκια φτιάξαμε την ακροστιχίδα της Χαράς....

...βάλαμε και μαλλί πλεξίματος για κορδονάκι για να μπορούμε να το κρεμάσουμε με το χρώμα της χαράς, που για μας είναι το γαλάζιο!

όσο για το κλωστομόλυβο....

Για μας τους μεγάλους, δεν είναι κάτι καινούργιο. Όμως για τα πρωτάκια μας, σίγουρα είναι. Για να ενημερώσουμε όλους αυτούς που θέλουν να μάθουν τι είναι το κλωστομόλυβο, παραθέτουμε μια παλαιότερη ανάρτηση που είχε γίνει σχετικά με τη "γέννηση" και εξέλιξή του...

Αυτή η κατασκευή ξεκίνησε μετά από ένα βίντεο που παρακολουθήσαμε στο TED.
Αυτό...

Για την οικονομία του χρόνου και πέρα από το ότι παρουσιάζει ο κ. Arvind είναι αξιέπαινο από κάθε άποψη… το ενδιαφέρον μας επικεντρώθηκε στο 11:08 (χρόνος του βίντεο).

Αυτή λοιπόν η κατασκευή μας ενθουσίασε. Παραθέτουμε λακωνικά μερικούς από τους λόγους.

Γίνεται εύκολα.
Δεν είναι απαραίτητο να γίνει όπως το κατασκεύασε ο κ. Arvind Gupta.
Απαιτεί σκέψη από το μαθητή για το σημείο εκκίνησης της ζωγραφιάς του (ζωγραφίζω). Ναι μεν μπορεί να κόψει το νήμα (μια κλωστή) και να συνεχίσει σε άλλο σημείο, αλλά τότε δεν θα είχε διαφορά ως προς τον τρόπο λειτουργίας του από τα συμβατικά μολύβια. Η δική μας σκέψη είναι να ζωγραφίζει με μονοκονδυλιά.
Αν κάτι δεν αρέσει στο μαθητή μπορεί απλά να τραβήξει το νήμα πίσω και να το ξανατοποθετήσει (ξεζωγραφίζω….. δεν σβήνω!!!)
Είναι ένας τρόπος ηχηρής ζωγραφικής. Ο ήχος που κάνει το κλωστομόλυβο πάνω στο βέλκρο είναι χαρακτηριστικός(και έναν ήχο) .
Είναι πρωτότυπο.
Είναι φθηνό.
Μπορεί να κατασκευαστεί από μαθητές.
Βοηθάει στην ανάπτυξη της λεπτής κινητικότητας του χεριού.
Στις μικρές τάξεις (όχι απόλυτα) μαθαίνουν οι μαθητές να γράφουν τα γράμματα με μονοκονδυλιά.
Μπορούν να δημιουργηθούν παιχνίδια αφής, μια και είναι τρισδιάστατη η ζωγραφιά.

Δεν θέλαμε και πολύ να μπούμε στη διαδικασία…

Ξέρετε δεν είναι συνηθισμένο να έχουμε όλα τα υλικά και απλά να τα συνδέουμε για να βγει αποτέλεσμα. Συνήθως χρησιμοποιούμε ό,τι βρούμε μπροστά μας. Σπάνια τα έχουμε όλα. Έτσι απευθυνόμαστε σε γνωστούς σε φίλους σε συναδέλφους…κι αν δεν βρούμε αυτό που ψάχνουμε, τότε απευθυνόμαστε στα “ρετάλια” των επαγγελματιών… Χρονοβόρο, αλλά άκρως ικανοποιητικό στο αποτέλεσμα. Εδώ αξίζει να αναφέρουμε πως αυτοί οι επαγγελματίες που έχουμε απευθυνθεί μέχρι σήμερα, δεν μας έχουν απογοητεύσει ποτέ. Έχουμε απευθυνθεί σε μαραγκό, σε βιομηχανικά είδη (εδώ είναι αρκετοί) , σε ζαχαροπλάστη, σε κατασκευαστή τεντών…Όλοι πρόθυμοι…και ποτέ δεν μας ζήτησαν χρήματα…Σίγουρα αυτό που θέλουμε δεν είναι εμπορεύσιμο γι’ αυτούς, αλλά ο χρόνος τους είναι πολύτιμος, για να κάθονται να τους εξηγούμε τι θέλουμε και να μας κάνουν και υποδείξεις – προτάσεις ως ειδικοί….

Έτσι λοιπόν από κάπου έπρεπε να γίνει η αρχή…..

Βρέθηκε μια σύριγγα σίτισης και αγοράσαμε άλλη μία (50 λεπτά, εκεί μάθαμε ότι λέγεται “σίτισης”)!!! Αυτές είναι γιγάντιες και δεν έχουν βελόνα. Αυτό θα ήταν το μολύβι!!!. Όμως κάπως έπρεπε να τροφοδοτείται με το “νηματομελάνι“…

Η λύση βρέθηκε στα βιομηχανικά είδη. Δεν γνωρίζαμε πως ακριβώς μπορεί να γίνει ένα καρούλι με κλωστή, πάνω στη σύριγγα. Γνώριζε όμως ο κ. Μιχάλης όπου εμπορεύεται τα βιομηχανικά είδη!!!

Χρειάστηκαν και κομμάτια τέντας να κοπούν στρογγυλά για να ολοκληρωθεί το “καρούλι”….. και το αποτέλεσμα….

Το πρώτο Κλωστομολύβι..Η σύριγγα… Λόγω της εμφάνισής της σκεφτήκαμε πως πρέπει να βρεθεί ένας άλλος εναλλακτικός τρόπος για δημιουργία Κλωστομόλυβου….

και το καρούλι με τα στρογγυλά κομμάτια τέντας. Ο “μύλος” που φαίνεται είναι εξάρτημα από ανεμιστήρα. Αυτό με διευκόλυνε στο να γυρίζει το καρούλι με το χέρι έτσι ώστε να τυλίγεται η κλωστή γύρω του. Αν προσέξατε ο “μύλος” δεν υπάρχει στη φωτο της σύριγγας. Μπήκε αργότερα γιατί το τύλιγμα του νήματος ήταν δύσκολο..

Η φιλοσοφία της κατασκευής είναι δεδομένη, ο τρόπος εκτέλεσης όμως όχι, οπότε πάμε πάλι στα βιομηχανικά είδη… Στοχεύουμε σε δύο πράγματα…Χαμηλό κόστος και ακίνδυνη κατασκευή. Στη περίπτωση της σύριγγας χρησιμοποιήθηκε τρυπάνι για να μπουν οι ειδικές βίδες… Στην τάξη δεν μπορούμε να έχουμε τρυπάνια, αν θέλουμε να το κατασκευάσουν οι μαθητές….

Στα βιομηχανικά είδη λοιπόν….

Σίγουρα θα έχετε δει αυτά τα μικρά ρολά που μοιάζουν με σφουγγάρια και βρίσκονται πάνω σε ένα μεταλλικό άξονα… Θα καταλάβετε ποια λέμε στις φωτογραφίες…

Αυτά τα ρολά παρουσίαζαν εξαιρετικά πλεονεκτήματα, σε σχέση με τη σύριγγα.
Δεν χρειάζεται να κατασκευαστεί καρούλι. Γίνεται καρούλι το σφουγγάρι με το κατάλληλο κόψιμο (ένα κοπίδι είναι αρκετό)
Έχει έτοιμη όλη την κατασκευή αλλά είναι κολλημένο με τη λαβή χειρισμού του.

Λύθηκαν τα προβλήματα αυτά. Η λαβή έλιωσε με πιστόλι θερμού αέρα (δεν είναι για τα μαλλιά αυτό, λιώνει σχεδόν οτιδήποτε δεν είναι μεταλλικό)
Το στέλεχος που έμεινε προσαρμόστηκε πάνω σε οτιδήποτε επιτρέπει στο νήμα να περάσει, Παλιό στυλό, σωληνάκι αυτόματου ποτίσματος…οτιδήποτε….
Το κάθε στέλεχος κόστισε 1,25 ευρώ. Επειδή παίρνει και ανταλλακτικά μπορούμε να έχουμε έτοιμα καρούλια με ό,τι χρώμα νήματος και βάζουμε στο κλωστομόλυβο αυτό που θέλουμε κάθε φορά…. Τα κυλινδρικά σφουγγαράκια κοστίζουν λιγότερο από 50 λεπτά…

Το αποτέλεσμα….

Ακόμα μια απόπειρα για διαφορετική έκδοση…με σύρμα από κρεμάστρα αυτή τη φορά με ένα ξύλινο κύλινδρο που υπήρχε διαθέσιμος σε κατάστημα, για να σηκώνονται βαριές σακούλες… και κομμάτι από λάστιχο αυτόματου ποτίσματος…