Α τάξη, project "Αλλάζω". Νιώθουμε φόβο

Συζητήσαμε για τους φόβους μας. Είπαμε ότι όλοι-μεγάλοι και μικροί- νιώθουμε φόβο, άλλοι με τα ίδια και άλλοι με διαφορετικά πράγματα.

Νιώθουμε φόβο:

• με τις αστραπές
• στο σκοτάδι
• όταν είμαστε μόνοι στο σπίτι
• με τα έντομα, τα φίδια και τις κατσαρίδες
• μήπως δεν βρω φίλους να παίξω
• το αεροπλάνο
• με τις ενέσεις και τα εμβόλια ….

 Δώσαμε στα ανθρωπάκια μας την έκφραση του φόβου, τα πήραμε μαζί μας και ξεκινήσαμε για το Μουσείο Συναισθημάτων, προσπαθώντας μέσα από το πρόγραμμα «Γεια σου Κύριε Φόβε» να διώξουμε κι εμείς τους δικούς μας φόβους.

Μέσα από τις δράσεις του προγράμματος διαπιστώσαμε ότι όλοι οι άνθρωποι νιώθουν φόβο και καταλήξαμε ότι όταν συζητάμε τους φόβους μας με τους γονείς μας ή τους φίλους μας , μας βοηθάει να τους διώξουμε και να νιώσουμε καλύτερα.

Κάποιες φορές μας βοηθά να έχουμε ένα «ξεφοβιστήρι» όπως ένα αρκουδάκι , κουκλάκι, ή ό,τι....

Τάξεις Ε, Β, Α1, Α2, Βιβλία σε ρόδες" - Το παιχνίδι που ενώνει"

" Το παιχνίδι που ενώνει", είναι ένα ακόμα βιβλίο που μας έδωσε την ευκαιρία να συνεργαστούμε και να δημιουργήσουμε. Με την φαντασία μας σαν οδηγό και την διάθεση μας για κάτι διαφορετικό, φτιάξαμε μια μπάλα ποδοσφαίρου που ήταν ένας διαφορετικός πλανήτης, τρισδιάστατος, ο οποίος αποκαλύπτει ένα άλλο κόσμο χωρίς σύνορα και όρια όπου όλοι μαζί παίζουν, ζουν, αγαπούν, συνεργάζονται, προσφέρουν.
Τα παιδιά ενός ασπρόμαυρου κόσμου,που τον σχεδιάσαμε σε λευκό χαρτόνι με τη βοήθεια της κ. Αντριάννας, δασκάλας των εικαστικών στο σχολείο μας, αναρωτιόντουσαν γιατί
να υπάρχουν σύνορα αφού ζούσαν όλοι μαζί στον ίδιο κόσμο.

Στο βιβλίο μας, οι μαθητές αποφάσισαν ....να κόψουν τα σχοινιά που χωρίζουν τις δύο γειτονιές. Εμείς, οι μεγάλοι,  χαράξαμε με κοπίδι για να χαράξουμε τα δικά μας σύνορα, για να εμφανιστεί ένα καινούριος, ένας πρωτόγνωρος, ένας ενιαίος, ένας μονοιασμένος πλανήτης.

Σε αυτό τον κόσμο έπαιξαν και διασκέδασαν μικροί και μεγάλοι, είτε συμμετέχοντας είτε παρατηρώντας.

Α τάξη, project "Αλλάζω". Ο πίνακας των Εκφράσεων

...Δεν είχαμε τελειώσει με τη χρήση των καρτών....

Μερικά καρούλια φτιαγμένα από ρολό ταμειακής μηχανής, καπάκια και βίδες...

Α τάξη, project "Αλλάζω". Οπτικοποιούμε, Βιώνουμε, Κατανοούμε, Αντιλαμβανόμαστε

Χρειαζόμασταν εικόνες με διάφορες εκφράσεις. Εκφράσεις που ξεκάθαρα δείχνουν αυτό που νιώθει κάθε πλάσμα. Χωρίς να έχει σημασία αν είναι άνθρωπος ή ζώο. Φτάνει να μπορεί να διαβαστεί στο πρόσωπο το συναίσθημα που νιώθει.

Α τάξη, project "Αλλάζω". Σκέψεις του δρόμου..."Ναι μεν νιώθω έτσι, αλλά..."

Καθώς ο μπάρμπα Μύθος  και τα πρόβατά του περνούσαν από διάφορα μέρη, στο δρόμο για την πόλη, αναρωτιόταν, τι θα δει; Τι θα αντιμετωπίσει; Τι θα πρέπει να διαχειριστεί;  


Σκεφτόταν διάφορα... ήταν σίγουρος πως τα συναισθήματα είναι κάτι αναγκαίο, για να συνειδητοποιήσει κανείς την κοινωνική πραγματικότητα. 

Όμως τελικά όταν μιλάμε για συναισθήματα, μιλάμε γι αυτό που νιώθουμε μόνο ή και γι αυτό που εκφράζουμε και αντιλαμβάνονται οι άλλοι;  

Μάλλον πρέπει να εκφραζόμαστε, γιατί αν δεν το κάνουμε...